Grappling, walka na chwyty – rodzaj walki wręcz wykorzystujący techniki chwytów, tj. dźwignie, rzuty (obalenia), duszenia; zabronione są w niej uderzenia.

OPIS DYSCYPLINY

Słowo „grappling” (także „grapling”) to neologizm pochodzący z języka angielskiego (ang. „grapple” – złapać, chwytać). Często używany w Polsce termin „style chwytane” jest niezgodny z polską gramatyką^{[potrzebny przypis]}. Potocznie określa się te style jako „chwyciarstwo”, jednakże termin ten, choć słowotwórczo poprawny, ma charakter ironiczno-żartobliwy^{[potrzebny przypis]}. Osobę walczącą za pomocą chwytów określa się jako grapplera bądź chwytacza.

Nowoczesną formą walki na chwyty, otwartej dla przedstawicieli dowolnego stylu tego typu są zawody submission fighting. Przeciwieństwem walki na chwyty jest uderzanie (ang. striking). Poszczególne style walki na chwyty znacząco różnią się sposobem walki i wykorzystywanymi technikami. Najskuteczniejsze okazują się połączenia stylów, które się uzupełniają w poszczególnych strefach walki (np. judo w walce stojąc i brazylijskie jiu-jitsu w parterze).

Talent nie istnieje. Wszyscy ludzie mają te same możliwości. Zainwestuj odpowiednią ilość czasu, a trafisz na szczytConor McGregor